BEWEEG MEER
‌LEEF MEER

14 FEBRUARI. DE DAG VAN DE LIEFDE. ONZE GELIEFDE BERG WAS DE VOORBIJE 20 JAAR AL MEERMAALS HET DECOR VAN PRACHTIGE LIEFDESVERHALEN. LEES JE MEE?Op de top op één knieEnkele jaren geleden spraken we met Bart Cosman die in 2018 deelnam aan Sporta Mon Ventoux als Ventourist. Zijn deelname toen las als een prachtig liefdesverhaal want Bart vroeg bij aankomst op de top zijn vriendin ten huwelijk. Zij zei volmondig “ja”! Op Valentijnsdag, 5 jaar na ons eerste interview, spreken we Bart opnieuw. Vertel eens Bart, mag je Gwenny ondertussen jouw vrouw noemen? “In mijn hart is het al heel lang mijn vrouwtje, maar officieel nog niet, nee. We trouwen deze zomer op 19 juli. Mijn ouders vieren diezelfde dag trouwens hun 50-jarig jubileum. Dat wordt dus dubbel zoveel feest!” 50 jaar! Dat is een mooi voorbeeld om te volgen… “Klopt! Ik ken Gwenny ondertussen ook al heel wat jaren, hoor. We zijn opgegroeid in dezelfde gemeente en kennen elkaar eigenlijk al van kleins af aan. In 2004 kwam ze door gemeenschappelijke vrienden terug op mijn pad en ondertussen zijn we bijna 20 jaar samen.” Mogen we zeggen dat je huwelijksaanzoek op de top van de Ventoux één van de meest memorabele momenten uit jullie leven was? “Zeker één van de hoogtepunten. Vanaf het moment dat ik begon te fietsen, speelde ik met het idee om voor haar op mijn knieën te gaan. We vielen toen samen 110 kg af en die vraag daar op de top stellen was het ultieme doel. Ze had dit helemaal niet verwacht en barstte in tranen uit. De volmondige “ja” was in feite meer een gesnik tussen de gelukstraantjes. Als we nu terugkijken naar het filmpje van dit moment, rollen die tranen nog steeds over onze wangen.”Waarom koos je toen voor de Sporta Mon Ventoux als uitdaging? “Ik koos voor Sporta Mon Ventoux omdat je ieder jaar je doel kan uitbreiden. En het is een toporganisatie. En dan bedoel ik niet alleen tijdens het event in Frankrijk. Het toffe aan Mon Ventoux is dat het mensen met dezelfde passie bij elkaar brengt. Vrachtwagenchauffeurs en topadvocaten zijn hier beste vrienden.” “Wist je dat Gwenny en ik 9 jaar lang samen met de vrachtenwagen hebben gereden? We reden met ons twee in één vrachtwagen van en naar Zuid-Frankrijk om groeten en fruit te transporteren. Ondertussen zijn we van werk veranderd en hebben we elk onze eigen vrachtwagen in een firma dichter bij huis. Maar… we rijden nog steeds naar Zuid-Frankrijk.“ Gingen jullie na het huwelijksaanzoek nog terug naar de Mont Ventoux? “Ik nam het jaar nadien opnieuw deel aan Sporta Mon Ventoux. Ik wil graag tot het clubje van de Cinglé du Mont Ventoux behoren. Mijn doel in 2019 was dan ook om de berg langs de drie flanken te beklimmen. Maar… ik deed straffer. Ik trainde nog meer en kon de Cannibale uitrijden. Mijn grootste sportprestatie!”Fiets je nog steeds? “Nee, door corona en het veranderen van werk is mijn fietsverhaal gestopt. Alhoewel,… ik kruip op zondagmorgen wel nog steeds een uur op de spinningfiets. Maar ik zei het al. Gwenny en ik zijn gek van die streek. Én ik heb nog steeds de kaart om de Cinglé du Mont Ventoux te rijden. Dus ooit sta ik nog wel eens terug op de Kale Berg.” Dankjewel voor het interview, Bart. Alvast een dikke proficiat met jullie huwelijk deze zomer!Liefde op de werkvl... bergAan het onthaal van Sporta Spot Kempen, heet Sporta-collega Lut Van Gelder de gasten welkom. Tijdens eerdere edities van Sporta Mon Ventoux ging ze mee helpen met de organisatie van het evenement. Ze vertelt je graag hoe zij 14 jaar geleden haar grote liefde leerde kennen tijdens de Sporta beweegcampagne. Vertel maar Lut, hoe leerde jij Geert kennen? “Het begon eigenlijk al tijdens de Sporta Mon Ventoux-editie in 2010. Geert nam samen met zijn West-Vlaamse fietsploeg deel. Zelf was ik daar voor Sporta aan het werk om mee te helpen met de organisatie van het evenement.” “Tijdens het slotfeest zijn we aan de praat geraakt. Dat was een eerste toffe kennismaking.” Maar het duurde nog wel even voor de vlinders in jullie buik tot leven kwamen? “Klopt! Tot de volgende editie in 2011! Geert nam opnieuw deel aan de beweegcampagne en tijdens de voorbereidingen van het slotfeest zagen we elkaar weer. Daar in Bédoin op 5 juni 2011 is onze romance écht begonnen.”Deed Geert misschien opnieuw mee om jou terug te zien? “Wie weet! (knipoog) Hij was een fervent fietser en had toen al 10 keer de Mont Ventoux opgereden met Sporta. Hij heeft trouwens ook één keer La Cannibalette uitgereden.” Je werkt zelf bij Sporta, Geert was een fanatiek fietser. Fiets je zelf dan ook? “Nu niet meer zoveel, we zijn sinds een jaar samen aan het golfen. Maar na die editie van 2011 heb ik inderdaad zelf ook een koersfiets aangeschaft. En we zijn nog enkele keren teruggekeerd naar ons geliefde plekje in Bédoin. We houden van de streek. En van ‘onze berg’. We kennen de omliggende dorpjes zoals onze broekzak en hebben er tal van favoriete eet- en slaapadresjes. Ze zijn niet meer op twee handen te tellen.” Vieren jullie Valentijn aan de voet van de Mont Ventoux? “Haha, nee, dat vieren we in Geel, mijn thuishaven, waar Geert nu ook een warme thuis heeft gevonden. Maar we gaan wel opnieuw naar de Provence op vakantie. We halen er mooie herinneringen op. Onze liefde kan niet meer stuk.” Dankjewel, Lut. Geniet van alle mooie momenten met jullie tweetjes!De eerste editie was er knal opVicky werkt op de boekhouding van Sporta. Net als Lut ging ook zij als eventmedewerker mee naar de eerste edities van Sporta Mon Ventoux. En jawel, ook Vicky leerde haar man Kristof kennen aan de voet van de Mont Ventoux. Vicky, jij leerde je man kennen tijdens de allereerste editie van Sporta Mon Ventoux! “Om drie uur ’s nachts dan nog! Tijdens die eerste editie konden deelnemers de berg nog 24u beklimmen. Ik was aan het werk aan de bevoorrading in Sault en Kristof was het type wielrenner dat de Kale Berg zoveel mogelijk wou beklimmen tijdens die 24u. Op het slotfeest zagen we elkaar terug en heb ik hem mijn gsm-nummer gegeven.” En dat nummer heeft hij nadien nog gebruikt. “In dezelfde week nog kreeg ik een telefoontje van Kristof en hebben we afgesproken. Het bleef niet bij die ene keer. Ondertussen zijn we getrouwd en hebben we drie flinke kinderen samen!” Zijn jullie beide sportief? “We doen ons best en fietsen ook nog steeds. In 2005 fietste ik nog niet, maar ik heb in dat jaar wel een koersfiets gekocht. Ik had de fietsmicrobe daarna snel te pakken en wilde die Mont Ventoux ook beklimmen!”Jullie zijn dus nog teruggegaan naar de Kale Berg? “Zeker en vast! Toen we 10 jaar samen waren, zijn we met onze kindjes, enkel vrienden, mijn zus en schoonbroer teruggekeerd om ons jubileum te vieren. Leuk extraatje: één van onze vrienden heeft zijn vrouw daar dat weekend ook leren kennen.” “Volgend jaar vieren we ons 20-jarig jubileum en plannen we om nog eens naar daar te gaan.” Wat een leuk verhaal, Vicky. We wensen je een happy Valentine!